Er bekruipt mij direct een schuldgevoel als ik over een reis naar dit land schrijf. Het is één van de meest verre en dus vervuilende vliegreizen vanaf Amsterdam. En toch voelt Australië voor mij als een tweede thuis, een land waar ik graag naar terug wil keren. Maar als je puur vanuit een duurzaamheidsperspectief kijkt, dan zou ik eigenlijk niet in dat vliegtuig moeten stappen. Omdat dit land en haar natuur zo ontzettend mooi is, wil ik er toch graag over schrijven, en ja, zal ik er waarschijnlijk toch weer naar terug gaan. Het zien van de unieke schoonheid van het land heeft ervoor gezorgd dat ik mij meer wil inzetten voor een duurzamere wereld, zodat ook de Australische flora en fauna behouden blijft.
Deze blog is geschreven door onze gastblogger Floor. Floor is een echte wereldreiziger en is meer in het buitenland te vinden dan in Nederland. Tegelijkertijd is ze een specialist op het gebied van duurzaamheid. Haar ervaringen als ‘Sustainability Consultant’, ‘Sustainable Development Lead’ en ‘SDG Consultant’ binnen invloedrijke bedrijven zorgen ervoor dat ze weet waar ze het over heeft. Maar ook dat ze samen met ons op zoek wilt gaan naar een manier om duurzaam te kunnen reizen.
Onbezorgd backpacken
In 2013 was ik al een keer in Australië geweest en volledig verliefd geworden op het land. De gezellige bars en het ontmoeten van andere backpackers zorgden voor veel gezelligheid, maar ook de prachtige lichtblauwe kustlijnen en groene bossen maakten een grote indruk. Samen met een nieuwe Nederlandse vriendin zag ik in een aantal weken de natuur waarvan ik nu zo hoop dat die bewaard blijft. We tuurden bijvoorbeeld naar de horizon op Stradbroke Island op zoek naar walvissen en dolfijnen, die we ook in volle glorie uit het water zagen springen. We sprongen uit een vliegtuig en zagen de Great Barrier Reef van boven, maar we snorkelden ook tussen de vissen in dat immens grote koraalrif. Pas later ontdekte ik het belang van dit rif en hoe erg het onder druk staat.
Terug in 2019
Zes jaar later ging ik met mijn vriend Guus terug naar Down Under. Ik wilde hem heel graag aan vrienden in Perth voorstellen en hem ook laten ervaren wat een prachtig land Australië is. Dit was een wat andere reis: iets minder kroegen, nog meer natuur. We reden in een campervan (helaas op diesel, want je kunt nog bijna nergens een camper opladen) de 4000 kilometer van Perth naar Melbourne. Als je dit ooit doet, vergeet dan niet eerst bij Perth naar het zuiden te rijden richting het Margaret River gebied, waar het groen zich afwisselt met mooie stranden. We reden daarna richting het oosten, op weg naar de outback, maar met een stop bij een klein stadje genaamd Esperance. Dit stadje heeft de mooiste stranden die ik ooit heb gezien en het is rustig omdat het zo afgelegen ligt (700km van Perth, wat al de meest afgelegen stad ter wereld is).
Aboriginal community
Wat wel negatief opviel in Esperance, maar eigenlijk overal in Australië, was de positie van Aboriginals in de samenleving. Deze inheemse bevolkingsgroep is helaas nog steeds een minderheid in een achterstandssituatie, met name door de geschiedenis na de komst van de blanke Europeaan. Ik zou ook iedereen die naar Australië gaat aan willen raden om zich te verdiepen in de geschiedenis van het land en met name de rol die Aboriginals hebben gespeeld en nu spelen in de samenleving. Dit is cruciaal als je het land en de cultuur een beetje wil proberen te begrijpen. In Melbourne heb ik een paar prachtige souvenirs gekocht in een Aboriginal-winkeltje, waaronder het boek Follow the Rabbit-proof Fence. Dit is een verhaal over Aboriginal-meisjes die op de vlucht sloegen terug naar waar ze vandaan kwamen nadat ze gevangen werden gehouden door blanke Australiërs om een ‘witte opvoeding’ te krijgen.
Great Ocean Road
Voordat we in Melbourne aankwamen waren we in de buurt van Adelaide. Daar vertelden onze buren op de camping dat er kort geleden een aantal great white sharkes waren gespot bij Esperance. Gelukkig zijn we die niet in het water tegengekomen, maar wat mooi om te horen dat ze er zijn! Daarna vervolgden we onze weg naar de Great Ocean Road. De hele weg moesten we goed opletten voor overstekende kangoeroes. We waren erg onder de indruk van de prachtige kustlijn met haar rotsen, maar ook van de koala’s in het wild. Kortom, ook deze reis barstte van het zien (en horen over) verschillende bijzondere dieren.
Maar vliegen naar Australië…?
Wat mij betreft schrijf ik nog uren door over mijn twee trips in Australië, maar ik wil ook graag ingaan op wat dit voor mij heeft betekend qua denken en handelen over duurzaamheid. Eerlijk gezegd, tijdens mijn eerste reis was ik niet zo bezig met wat mijn handelen nou voor impact had op de natuur. Voorafgaand aan mijn tweede keer Australië met Guus was ik mij er meer van bewust dat dit eigenlijk geen duurzame keuze was. We vlogen naar Perth met Emirates en het werd ons niet duidelijk wat deze vliegmaatschappij deed om haar operaties te verduurzamen. Toch wilde ik graag dat we iets deden om onze vliegreis en kilometers met de campervan te compenseren, daarom gebruikte ik de rekentool van Trees for All en betaalde ik de compensatie aan deze NGO. Het ging in totaal om meer dan 200 euro aan compensatie, die Trees for All gebruikt om bos te beschermen elders in de wereld. Best prijzig, maar dat zorgde er ook voor dat ik mij realiseerde dat deze reis dus ook een flinke CO2-voetafdruk had.
Duurzaamheid voor Down Under
Een jaar na onze reis kwam er nieuws uit Australië dat het bush fire season veel erger was dan gebruikelijk. Bosbranden komen altijd al vaak voor in het land en die dragen in principe ook bij aan de normale werking van het ecosysteem. Maar nu was het desastreus voor Australische natuur en biodiversiteit (en mens!). Wetenschappers gaven aan dat de ernst van de bosbranden was toegenomen door klimaatverandering. Het Wereld Natuur Fonds in Australië zette een mooie actie op. Los van een donatie voelde ik mij nogal hulpeloos omdat ik niets anders kon doen op dat moment. Ik zag de natuur en dieren die ik een aantal keer had mogen bewonderen letterlijk wegbranden op de beelden.
Australische politiek helpt nog niet voldoende
Het is zo’n prachtig land, maar wel één van de minst progressieve landen als het om klimaatpolitiek gaat, met op dit moment een rechtse regering die graag de kolen- en mijnbouwindustrie in het land steunt. Terwijl uit onderzoek juist blijkt dat de invloed van klimaatverandering groot zal zijn voor de Australiërs. Het is natuurlijk te hopen dat dit gaat veranderen, hoewel de jeugd in het land al meer van zich laat horen over het belang van politieke actie. Doordat ik in Australië ben geweest en de natuur heb gezien die we echt moeten behouden voel ik mij meer betrokken bij natuurbehoud. Dat is natuurlijk het mooie aan reizen: als je ergens bent geweest en hebt beleefd hoe mooi iets is, dan wil je daar ook graag voor opkomen.
Wil je iets bijdragen?
Wil je ook bijdragen aan het herstel van de bossen in Australië of andere initiatieven? Hieronder een aantal websites van organisaties die daadwerkelijk een impact hebben in het land: